Nierozerwalni > Małżeństwo > Dlaczego ci, których kochamy mogą nie czuć się przez nas kochani?

Dlaczego ci, których kochamy mogą nie czuć się przez nas kochani?

single image

Dlaczego ci, których najbardziej kochamy mogą nie czuć się przez nas kochani?

Czyli rzecz o językach miłości, a więc formach jej okazywania.

Małżeństwo jest trwałym związkiem dwóch osób odmiennej płci, w którym jedna powierza się drugiej w sposób całkowity i nieodwołany. A więc małżeństwo stanowi nierozerwalną wspólnotę życia i miłości trwającą aż do śmierci. Warto więc zatroszczyć się o to, aby ta miłość stale rozwijała się i pogłębiała.

5 języków miłości

W rozważaniach dotyczących problematyki miłości i budowania trwałych więzi ostatnimi czasy coraz większą popularność zyskuje koncepcja pięciu języków miłości G. Chapmana. Autor publikacji pt.: 5 języków miłości. Tajemnica miłości, która będzie trwała całe życie wyróżnił pięć sposobów, jak można wypełnić zbiornik na miłość osób najbliższych. Każda z osób może być wrażliwa szczególnie na jeden z nich bądź kilka.

Poznać język małżonka

W rozwoju miłości szczególnie ważne jest to, aby małżonkowie poznalijęzyk miłości współmałżonka i osób sobie najbliższych. Aby nauczyli się nimprzemawiać, ponieważ to pozwoli odpowiedzieć w adekwatny sposób na potrzeby emocjonalne. W dalszej perspektywie uczyni małżeństwo związkiem dwojga ludzi, którzy aktywnie pielęgnują łączącą ich więź oraz budującymi głęboką więź pomiędzy nimi a dziećmi, rodzicami, teściami, przyjaciółmi itd.

Wypełnić zbiornik

Uważa on, iż każdy człowiek posiada tzw. zbiornik na miłość, który powinien być wypełniony, aby osoba mogła prawidłowo funkcjonować. Jednakże niejednokrotnie postrzeganie innych dokonuje się przez pryzmat własnych oczekiwań dotyczących gestów, słów i zachowań, co może skutkować powstaniem wyobrażeń o danej osobie, które daleko odbiegają od rzeczywistości, a są wytworzone pod wpływem nastawień, określonych okoliczności, rozmowy, nastroju. Obraz innych może być więc uzależniony od potrzeb, jakie świadomie lub podświadomie pragnie zaspokoić jednostka w kontaktach międzyludzkich.

W relacjach z osobami najbliższymi chęć bycia kochanym stanowi najistotniejszą potrzebę. Jednakże jej zaspokojenie może odbywać się w różny sposób.

Wspólne cechy

Kobiety i mężczyźni różnią się pod względem sposobu zaspokajania potrzeb oraz wzajemnych oczekiwań. Pomimo różnic płciowych G. Chapman wymienia kilka cech, które powinny charakteryzować zarówno kobiety, jak i mężczyzn zdolnych do wyrażania miłości. Są to według niego: życzliwość, cierpliwość, uprzejmość, ofiarność, uczciwość, przebaczenie oraz pokora. Stanowią one pewnego rodzaju podstawę pozwalającą na budowanie prawidłowych relacji, obdarowywanie innych osoby, a także osiągnięcia prawdziwego szczęścia w życiu.

Pięć języków miłości w koncepcji G. Chapmana

„Języki miłości” w koncepcji Chapmana to swoistego rodzaju metaforyczne określenie na preferowane sposoby ekspresji miłości, które wykorzystywane są przez ludzi na całym świecie. Według tej koncepcji ludzie „przemawiają różnymi językami miłości”. Skuteczne komunikowanie miłości zależne jest od poznania i nauczenia się „ojczystego języka miłości” współmałżonka i osób najbliższych.

Jak komunikuję się miłością?

Pięć języków miłości oznacza pięć sposobów komunikowania i rozumienia miłości. Należą do nich następujące formy: słowa, wyrażenia afirmatywne, czuły dotyk, tzw. dobry wspólnie spędzony czas, prezenty i podarunki, oraz świadczenie pomocy.
W obrębie danego języka istnieje wiele „dialektów”, co sprawia, że liczba form okazywania miłości jest praktycznie nieograniczona. Istotne jest, by potrafić posługiwać się tym samym językiem, co małżonek i inne bliskie nam osoby.

Wyzwanie: zrozumieć komunikat

Jak zauważa G. Chapman osoby sobie najbliższe, nierzadko posługują się zupełnie innym „ojczystym językiem miłości”. Zazwyczaj używają swojego własnego języka i gubią się, gdy ktoś im najbliższy nie rozumie tego, co zostało im zakomunikowane. Wyrażona zostaje miłość, ale przekaz ten nie zostaje odebrany, ponieważ dla odbiorcy język, jakim posłużono się, jest „obcy”. Zdaniem Chapmana stanowi to podstawowe źródło problemów w poczuciu bycia kochanym w małżeństwie i w rodzinie. Poznanie pięciu podstawowych języków miłości prowadzi do zrozumienia własnego „ojczystego języka miłości” i „ojczystego języka miłości” współmałżonka, dzieci, przyjaciół, osób nam bliskich.

Słowa afirmatywne

Pierwszym z wyróżnionych przez G. Chapmana językiem okazywania miłości są słowa, wyrażenia afirmatywne. Potrzeba bycia docenionym przez osoby najbliższe jest dla człowieka jedną z najbardziej istotnych potrzeb. Stąd też tak ważnym jest dostrzeganie czynionego dobra, podejmowanych wysiłków, czy podejmowanych starań.

Ta forma okazywania miłości może być wyrażana na liczne sposoby. Wśród nich można wyróżnić: słowa doceniające, dowartościowujące, ośmielające, słowa uprzejme, czy słowa pełne pokory wypowiadane po to, aby druga osoba poczuła się kochana i doceniana.

Nie mogą jednak być to pochwały, w które nie wierzy ktoś je wypowiadający. Wówczas są one nieszczere i nie odzwierciedlają prawdziwych uczuć i postaw.

Komunikat ośmielający

Brak śmiałości i odwagi często powstrzymuje nas przed pozytywnymi działaniami, jakie można podjąć. Ośmielanie wymaga empatii i spojrzenia na świat oczami drugiej osoby. Aby skutecznie kogoś zachęcić do działania, ośmielić – trzeba wpierw dowiedzieć się, co jest dla kogoś istotne. Za pomocą ośmielających słów komunikowana jest postawa wiary w czyjeś możliwości osiągnięcia pozytywnych rezultatów jego działań. Jest to także wyrażanie troski o rozwój drugiej osoby. Tego typu działania wspierające wymagają jednak dużej empatii, a więc utożsamienia się ze sposobem patrzenia drugiej osoby, wsłuchiwania się nie tylko w potrzeby, ale też i obawy kochanego człowieka.

Wyrażenia afirmatywne to taki sposób mówienia, aby druga osoba czuła, że ktoś pragnie jej dobra. Słowa pełne pokory zakładają przede wszystkim wolność drugiego człowieka.

Osoby, których językiem miłości są wyrażenia afirmatywne, w szczególny sposób cenią sobie wyznania miłości osób sobie najbliższych. Sprawiają im one wielką radość i dają poczucie bycia kimś kochanym.

Nie tylko słowa, ale i sposób mówienia

Miłość – jako postawa – cechuje się życzliwością, czułością i uprzejmością, więc by ją wyrażać słowami, używa się właściwych dla miłości słów. Istotny jest nie tylko sposób mówienia, ale także spójność między treścią i tonem.

Pragnienia własne, ale też i osób najbliższych muszą być poznane, ale ważne jest także to, w jaki sposób są one wyrażane. Jeżeli stają się one żądaniami, nie jest możliwe budowanie bliskości. Jeśli jednak potrzeby i pragnienia przekazywane są w formie próśb pozostawiających wolność wyboru i szacunek dla osób najbliższych – stają się ważnymi wyznacznikami w budowaniu miłości.

Czuły dotyk

Do budowanie głębokiej więzi miłości potrzebna jest intymność, a intymności w dużej mierze służy czuły dotyk. Intymność dotyczy nie tylko relacji ze współmałżonkiem, ale także i z dziećmi. Badania wykazały, że dzieci, które są przez rodziców przytulane i całowane, mają zdrowsze życie emocjonalne, niż dzieci pozbawione przez dłuższy czas kontaktu fizycznego.

Dotyk jest istotny w życiu każdego człowieka. W małżeństwie dotyk przybiera wiele form i dotknięcia są interpretowane w różny sposób.

W tym języku miłości nie chodzi wyłącznie o seks, choć oczywiście jest on ogromnie ważny. Osoby, u których dominuje ten sposób wyrażania miłości, lubią być dotykane, bo wtedy czują się kochane. Ważne jest dla nich trzymanie się za ręce, przytulenie, czułe poklepanie, czy nawet jedynie fizyczna obecność kochanej osoby. Czuły kontakt fizyczny jest ważnym sposobem okazywania zaufania, buduje poczucie bezpieczeństwa i więzi.

Uwaga!

Jednak ważny jest tutaj fakt, że to, co sprawia przyjemność danej osobie, wcale nie musi być równie przyjemne dla partnera. Takie przekonanie może prowadzić do konfliktowych sytuacji. Jeśli dotyk nie jest językiem miłości danej osoby – formy jego wyrazu muszą być szczególnie przemyślane w trosce o jej dobro.

Czas dla drugiej osoby

Kolejnym wyróżnionym przez G. Chapmana sposobem okazywania miłości jest czas, tzw. dobry czas przeznaczony tylko dla danej osoby. Jego formami stają się szczególnie – dobra rozmowa oraz wspólne zajęcia. W wymiarze emocjonalnym istotne jest spędzenie czasu skupionego na sobie nawzajem. Działanie to czynnik budujący poczucie wspólnoty. Poświęcenie czasu na realizację wspólnego celu informuje o trosce o drugą osobę, o radości z bycia razem.

Dobra rozmowa – to życzliwy dialog, który umożliwia wymianę doświadczeń, myśli, pragnień oraz uczuć. Ten dialekt” w języku miłości polega bardziej na empatycznym słuchaniu niż mówieniu. W głównej mierze chodzi o udzielenie wsparcia i zrozumienia osobom najbliższym niż o udzielenie im konkretnych porad.

Przykłady wspólnego bycia razem

Tzw. dobre zajęcia według Chapmana, polegają na robieniu czegoś razem, wspólnym byciu ze sobą. Mogą to być np.: spacer, romantyczna kolacja, wspólna zabawa, koncert itp. Podejmowanie tego typu wspólnych aktywności pozwala na tworzenie tzw. wspólnego banku pamięci, a więc wspomnień, które umacniają miłość pomiędzy osobami.

Okazanie miłości poprzez czas spędzony na rozmowie oznacza zachęcanie i życzliwe słuchanie tego, co druga osoba ma do powiedzenia. Jest to zadawanie pytań, by naprawdę zrozumieć, co ktoś myśli, czuje, o czym marzy. Budowanie bliskości wymaga życzliwego słuchania ze zrozumieniem myśli, uczuć i pragnień drugiej osoby oraz gotowość na udzielenie rad, ale tylko wówczas, gdy ta osoba tego oczekuje.

Dla osób, których „ojczystym” językiem miłości jest wspólnie spędzony czas poczucie bycia kochaną osobą, daje im już niejednokrotnie sama obecność osoby kochanej. Drugoplanową rolę odgrywa wtedy aktywność, jaka jest wykonywana w tym czasie, może to być wspólna praca czy wypoczynek.

Osoba, której podstawowym językiem miłości jest czas, bardzo źle znosi rozłąkę z osobami sobie najbliższymi. Nie lubi wykonywać osobno jakiś ważnych, kiedyś wspólnie wykonywanych czynności. Nie ceni sobie wyjazdów, jeśli podróżuje bez współmałżonka, czy dzieci.

Podarunki, prezenty

Podarunki, prezenty są symbolem myślenia o drugiej osobie. Są to z jednej strony wizualne symbole miłości, a z drugiej komunikaty „on myślał o mnie” czy „ona pamiętała o mnie”.

Podarunki i prezenty wtedy są formą okazywania miłości, gdy stanowią one wyraz czyjegoś uczucia. Nie jest wtedy ważna wartość ofiarowanego prezentu, liczy się chęć obdarowania drugiej osoby i pokazanie jej, jak bardzo jest ważna.

Dla osób, dla których ta forma okazywania miłości jest szczególnie istotna, obdarowywanie podarkami nie powinno ograniczać się jedynie do specjalnych okazji takich jak święta, urodziny czy rocznice. O wiele cenniejszą wartość mają te prezenty, które są otrzymywane bez szczególnej przyczyny.

Podarunek może stanowić także fizyczna obecność kochanej osoby, zwłaszcza podczas sytuacji trudnych bądź kryzysowych.

Warto tu podkreślić, że ludzie nie lubią otrzymywać podarunków, jeśli w zamian za nie oczekuje się od nich jakiegoś rewanżu. Nie lubią też przysług od osób, które mogą odnieść z tego jakieś korzyści.

Pomoc i okazywane przysługi

para zmywa naczyniaSą osoby, dla których ani gesty, ani niespodzianki, ani słowa pełne miłości nie wystarczą do tego, aby czuły się kochane. Najbardziej zależy im na wsparciu partnera, czy osób im najbliższych w codziennych obowiązkach.

Przykładowe rodzaje pomocy

Do najczęstszych czynności wyróżnianych w ramach tej formy okazywania miłości należą: zmywanie naczyń, odkurzanie, sprzątanie, przygotowanie posiłku, umycie samochodu, płacenie rachunków, wyprowadzanie psa na spacer itp. Są to codzienne troski, którym należy poświęcać czas i wkładać w nie wysiłek. Wyręczanie w nich współmałżonka może stanowić dla niego potwierdzenie, że druga osoba docenia jego poświęcenie i pragnie ofiarować jej pomoc, aby mogła ona odpocząć i poczuć, że jest kimś ważnym, a nie tylko kimś potrzebnym do spełniania posług.

Działania podejmowane przed ślubem nie są wyznacznikiem tego, jak będzie wyglądać życie po ślubie. Sytuacje życiowe, w jakich muszą odnajdywać się małżonkowie, np. praca, utrzymanie domu powodują, że czynności wykonywane pod wpływem zakochania w codziennym życiu w małżeństwie mogą zanikać i człowiek wraca wtedy do starych nawyków, w których nie angażował się w pomoc najbliższym osobom.

Ważne jest także to, że przysługi, które nie są świadczone bezinteresownie, stanowią zagrożenie dla wolności osoby, której są świadczone.

Rozpoznanie języka miłości

Zazwyczaj w stosunku do osób nam najbliższych sami używamy tego języka miłości, który jest dla nas najważniejszy. Zdarza się, że kochając innych, nie czujemy się przez nich kochani, lub też osoby przez nas kochane nie czują naszej miłości, mimo iż staramy się ją okazywać.

Warto zaobserwować zachowania osób nam najbliższych – często one także wyrażają w stosunku do nas miłość w sposób dla nich ważny. Być może jednak takich zachowań ktoś się nauczył i wcale nie są one autentycznym wyrazem potrzeb i pragnień danej osoby.

G. Chapman opisuje wiele przykładów par, dla których odkrycie dominującego języka miłości drugiej osoby stało się punktem zwrotnym małżeństwa, umożliwiając odbudowę – w przekonaniu małżonków – gasnącej już ich miłości czy też służąc jej pełnemu rozkwitowi.

Skoro zaspokojenie potrzeby miłości jest tak ważne dla każdego człowieka, warto poznać język miłości swój i osób najbliższych. Poznając, warto zacząć wdrażać te postawy, które pozwolą naszym najbliższym poczuć się kochanymi. Warto także zatroszczyć się o to, aby osoby przez nas kochane mówiły do nas w naszym języku miłości.

W poznaniu języków miłości pomoże Wam załączony test badający preferowane formy okazywania miłości.


Wyżej wspomniany test znajduję się do pobrania pod linkiem: http://nierozerwalni.org/pobierz/

Tam także znajduje się klucz do odpowiedzi 🙂


Artykuł opracowano w ramach Narodowego Programu Zdrowia 2016-2020 na zlecenie PARPA

Podobne posty