Niezastąpieni!
Często mówi się, że nie ma osób niezastąpionych jednak sprawa ta wygląda nieco inaczej, jeśli dotyczy rodziców. Ani ojciec nie może zstąpić matki, ani matka nie może zstąpić ojca. Oboje rodzice powinni być obecni w procesie wychowania dziecka, ponieważ mają na nie ogromny a każdy inny, równie cenny wpływ. Zarówno matka, jak i ojciec pragną dla dziecka tego, co dla niego najlepsze, pragną obdarzać je miłością, a każdy z rodziców robi to w inny sposób. Właśnie od postaw rodzicielskich zależy wartość rodzinnego środowiska wychowawczego, czyli czy będzie ono bezpieczne, prorozwojowe, pełne wartości, praw i obowiązków.
Postawa czy rola rodzicielska to tendencja do zachowania się w pewien specyficzny i bardzo konkretny sposób w stosunku do dziecka. Wyraża się ona w wypowiadanych opiniach wobec dziecka, w przekonaniu jakie ono jest, w uczuciach jakimi się je obdarza oraz stosowanych metodach wychowania.
Życie to nie bajka
Rolą każdego rodzica jest stworzenie świata dla swoich dzieci, który będzie wpływał na postrzeganie przez nich otaczającej rzeczywistości. W tym świecie dziecko będzie uczyło się jak wchodzić w relacje z drugim człowiekiem, jak zachowywać się w różnych sytuacjach, jakie obowiązują w nim zasady, gdzie jest jego własne miejsce. Obowiązkiem rodziców jest stworzenie takiego świata swoim dzieciom, który zapewni im warunki dla wzrastania ku pełnej dojrzałości człowieka. Świat dziecka nie ma być bajką, lecz realnym i pragmatycznym przygotowaniem naszych pociech do życia.
Rola Mamy
Nie ma jak u mamy!!!
Nie bez przyczyny mówi się, że symbolem bliskości pomiędzy dzieckiem a rodzicami jest pępowina, a szczególnie dotyczy to relacji z mamą. Dziecko zawsze będzie silnie związane ze swoją matką ze względu na silną więź biologiczną, która wytwarza się już w okresie prenatalnym, a później zacieśnia się przy doświadczeniu porodu i trudów poniesionych w pierwszych latach życia dziecka. W tworzeniu się tej wyjątkowej więzi bardzo ważną rolę odgrywa bezpośredni kontakt fizyczny, dotykowy. Jeśli organizm dziecka jest go pozbawiony może prowadzić to do poważnych zaburzeń somatycznych. Dlatego nie bój się tulić swoich pociech!
Forteca!
Dziecko, kiedy czuje zagrożenie biegnie do mamy, chwyta się jej, chowa się za nią lub chociaż potrzebuje mieć ją w zasięgu swojego wzroku. Mama jest pierwszą osobą w życiu, która zapewnia dziecku jedną z najważniejszych potrzeb człowieka, czyli poczucie bezpieczeństwa. Jest to fundament, na którym opiera się późniejszy rozwój dziecka włączając potrzeby psychiczne, emocjonalne i społeczne. Mama zawsze będzie dla dziecka bezpieczną bazą, z której może wychodzić by eksplorować świat i do której zawsze będzie mogło powrócić. Przysłowiowa spódnica mamy jest ostoją bezpieczeństwa!
Projektant wnętrza!
Projektant wnętrz zajmuje się projektowaniem, czyli określa, jak ma wyglądać dane wnętrze, w co powinno być wyposażone, jakie kolory mają w nim dominować, jakie dekoracje będą pasowały do wystroju. Mama jest pierwszą projektantką wnętrza swojego dziecka.
Kontakt z matką ma ogromne znaczenie nie tylko dla rozwoju dziecka w pierwszych latach jego życia, ale wpływa na cały jego przebieg. Relacja z mamą ma niezwykle wysoką wartość, ponieważ jest to pierwszy kontakt społeczny w życiu dziecka oraz jego pierwsza kształtująca się silna więź emocjonalna. Z kolei kontakt emocjonalny matki z dzieckiem odgrywa poważną role w kształtowaniu się całej osobowości.
Storge i agape
Zazwyczaj, miłość matczyną porównuje się z miłością Agape, czyli miłością bezinteresowną. Jest ona niezwykle ważna, tak samo, jak często zapominana miłość Storge, czyli miłość przynależności.
Miłość macierzyńska jest konieczna, aby wytworzyć w dziecku poczucie przynależności do rodziny, dać poczucie bezpieczeństwa oraz wzór głębokiej więzi z inną osobą. Rolą matki jest tworzenie atmosfery miłości, spokoju, bezpieczeństwa jak i pełnej akceptacji dziecka takim, jakie ono jest.
Akceptacja mamy wpływa na stosunek dziecka do samego siebie i wytwarza obraz własnej osoby. Bezwarunkowość miłości matczynej daje poczucie wartości wynikające z samego bycia, istnienia w świecie i bycia obecnym w czyimś konkretnym życiu. Dziecko, świadome tego, że jest mama, która kocha, daje bezpieczeństwo i komfort, nie szuka akceptacji za wszelką cenę u innych osób, ponieważ czuje się wartościowe. Mama nie kocha za, mama kocha po prostu!
Mama romantyczka!
Relacja z mamą ma duży wpływ na rozwój uczuciowy dziecka, ponieważ uczy okazywania i przyjmowania czułości. Dzięki tej pierwszej relacji miłości dziecko uczy się kochać matkę, ojca, pozostałych członków rodziny a później osoby obce. Rozwój uczuciowy dziecka jest związany z głębokością związku uczuciowego między nim a matką. To dzięki tej relacji człowiek może w dorosłym życiu samodzielnie nawiązywać zdrowe relacje społeczne, w tym romantyczne. Kochaj i ucz kochania!
Elementarny szacunek!
Związek dziecka z matką ma bardzo duże znaczenie, ponieważ od niego zależy późniejszy stosunek człowieka do wszystkich ludzi. To mama dostarcza dziecku wzory, modele zaspokajania potrzeb, uczy zachowania w sytuacjach, kiedy potrzeby te nie mogą być zaspokojone. Matka pokazuje i uczy dziecko jak dostrzegać i szanować potrzeby innych osób. Mama jest pierwszą nauczycielką człowieczeństwa w człowieku.
Na zawsze!
Rola mamy z latami nie zmniejsza się, ale zmienia się jej charakter. Jest wzorem funkcjonowania w społeczeństwie, również w innych rolach, których się podejmuje w świecie. Wprowadza dziecko w bezpieczny sposób w otaczający go świat, rozszerzając coraz bardziej jego granice. „Miłość matki stanowi dla dziecka potrzebę równą tej, jaką jest potrzeba odpowiedniej gleby dla rośliny.”
Bibliografia
Więcławska, A. (2018). Rodzice jako fundament rozwoju i wychowania dziecka ku dojrzałości.
Zapraszamy do lektury drugiego artykułu z tej serii: Ojciec a wychowanie dziecka
